کتاب صوتی خطاب به عشق

کتاب صوتی خطاب به عشق

کتاب صوتی خطاب به عشق

• نویسنده : آلبر کامو

خطاب به عشق؛ نامه‌های عاشقانه‌‌ی آلبرکامو و ماریا کاسارس

در 19 مارس 1944، آلبر کامو و ماریا کازارس در میشل لیریس، در حین اجرای معروف خوانش هوس که توسط دم پابلو پیکاسو گرفتار شده بود، ملاقات کردند.

دانشجوی سابق کنسرواتوار ملی هنرهای دراماتیک، اصالتاً اهل لاکرونیا (گالیسیا) و دختر رئیس جمهور سابق شورای جمهوری دوم اسپانیا که در سال 1936 به پاریس تبعید شد،

در آن زمان تنها بیست و دو سال داشت. او که کاملاً فرانسوی صحبت می کرد، حرفه بازیگری خود را در سال 1942 در Theatre des Mathurins آغاز کرد،

زمانی که آلبر کامو L’Etranger و Le Mythe de Sisyphe را در Gallimard منتشر کرد. کتاب صوتی خطاب به عشق

آلبر کامو

سپس به تنهایی در پاریس زندگی می کند، جنگ او را به مدت دو سال از همسرش فرانسین، معلم اوران جدا کرد.

حساس به بازیگری، به خلق و خو و به زیبایی بازیگر، آلبر کامو نقش مارتا را برای خلق نمایشنامه‌اش «سوء تفاهم» در ژوئن 1944 به او سپرد.

و در شب فرود آمدن در نرماندی، با ترک یک مهمانی در دوست خود چارلز دالین، آلبر کامو و ماریا کازارس عاشق می‌شوند. این هنوز تنها مقدمه ای برای یک داستان عاشقانه بزرگ است.

زیرا ماریا تصمیم می گیرد با توجه به وضعیت زناشویی معشوقش به این رابطه که به نظر او بی آینده می رسد پایان دهد.

اما دقیقاً چهار سال پس از اولین اعلامیه آنها، در 6 ژوئن 1948، آلبرت و ماریا به طور اتفاقی خود را در یک بلوار پاریس می یابند. کتاب صوتی خطاب به عشق

داستان مشترک

آنها پس از آن، پرشورتر از همیشه، و بدون وقفه تا زمان مرگ تصادفی نویسنده، در آغاز سال 1960 از سر گرفته شد.

در تمام این سال ها، آلبرت و ماریا هرگز از نوشتن برای یکدیگر دست برنداشتند. مخصوصاً در هفته های طولانی جدایی به دلیل تعهد هنری و فکری، در فضای باز یا تعهدات خانوادگی می مانند.

در پس زمینه زندگی عمومی و فعالیت های خلاقانه (کتاب ها و کنفرانس ها، برای نویسنده؛ تورهایی با کمدی-فرانسه و TNP برای بازیگر)،

مکاتبات متقابل آنها که تا به امروز منتشر نشده است، نشان می دهد که شدت این کار چقدر بوده است. رابطه صمیمانه آنها که در نبود و غیاب به همان اندازه که در رضایت متقابل، کتاب صوتی خطاب به عشق

 سوزاندن آرزوها

لذت بردن از روزهای مشترک، کار مشترک و جستجوی عشق واقعی،

صورت بندی و تحقق کامل آن تجربه شده است. می دانستیم که کار آلبر کامو از اندیشه و تجربه عشق عبور می کند، تا اینکه به پرونده های مقدماتی انسان اول.

انتشار این نامه نگاری عظیم، سنگ بنای این مشغله دائمی را آشکار می کند: عشق، عشق اجتناب ناپذیر.

ماریا کازارس پس از مرگ آلبر کامو به خوبی گفت: «وقتی کسی را دوست داریم، هنوز هم دوستش داریم». “وقتی یک بار، دیگر تنها نبودیم، دیگر هرگز نیستیم.”