کتاب صوتی بوف کور

توضیحات

کتاب صوتی بوف کور که مهم‌ترین اثر ادبیات نوین ایران به شمار می‌رود، داستانی دلخراش از فقدان و انحطاط معنوی است. شاهکار صادق هدایت که مملو از نمادهای قوی و تصاویر سورئالیستی وحشتناک است، ناامیدی مرد جوانی را پس از از دست دادن یک معشوق مرموز به تصویر می کشد.

• نویسنده: صادق هدایت

و از آنجا که نویسنده به تدریج به جنون و جنون می رود، خواننده در طوفان شن بینش تیره هدایت از وضعیت انسانی گرفتار می شود. کتاب صوتی بوف کور که به بسیاری از زبان های خارجی ترجمه شده است، اغلب با نوشته ادگار آلن پو مقایسه شده است.

جملات معروف بوف کور

صادق هدایت (1903-1951) برای چندین دهه شناخته شده ترین نثر نویس مدرن در فارسی بود، زبان کشوری که او با معرفی اصطلاحات خام و عبارات محاوره ای سعی در نقض واژگان ادبی خالص و فرمالیسم زبانی محدود کننده آن داشت. او عموماً شهرت خود را مدیون رمان فوق العاده و معمایی خود کتاب صوتی بوف کور است که در ظاهر یادآور توماس دی کوئینسی است.فانتاسماگوری های افیونی و روایت های اول شخص هیستریک ادگار آلن پو از بیماری های وسواس گونه، قتل، و اجساد بی مرگ.

این عناصر، همراه با عادات شخصی نویسنده، به اثر شهرت بی‌دلیل آن را به عنوان یک حس القای مواد مخدر، بی‌شکل، و به‌طور منحصربه‌فرد غیرقابل درک مملو از تصورات مرگ‌ومیر و پر از پیش‌گویان آن داده است. اما در حالی که به نظر می رسد که بوف کور به شیوه شعر منثور، رشد شخصیت را قربانی خلق و خو می کند، و در حالی که حالات خلسه مانند و توهمات ناشی از کشیدن تریاک راوی را منتقل می کند، کتاب صوتی بوف کور در واقع یک تمرین روایی پیچیده است . که عناصر صوری آن تراکم مشغله های متافیزیکی و فراروان شناختی آن را کاملاً بیان می کند.

برای خرید کتاب صوتی فارست گامپ به کتابخانه اسپین مراجعه فرمایید.

رمان ساختاری دو قسمتی دارد. بخش اول روایتی متراکم و رویایی است که توسط راوی ناشناس روایت می‌شود، که خود را به عنوان فرار از مرزهای شهر به خلوت گور مانند اتاق تابوت‌مانندش توصیف می‌کند. او برای «کشتن زمان» جلد قلم‌دانه‌ها را نقاشی می‌کند و هر بار با وسواس یکسان صحنه‌ای را بازتولید می‌کند: «درخت سروی که زیر آن پیرمردی خمیده و خمیده روی زمین چمباتمه زده بود و به شیوه هندی خود را در شنل پوشانده بود. یوگی ها شلما دور سرش انداخته بود و انگشت اشاره اش را مثل گیج روی لب هایش گذاشته بود.

خرید کتاب بوف کور

روبه‌روی او دختری با لباس بلند و مشکی خم می‌شد تا به او یک زنبق تعارف کند، زیرا جویباری در میان آن‌ها دخالت کرده بود.» یک روز از دریچه هوای دیوار تابلویی شگفت‌انگیز و در عین حال عجیب آشنا می‌بیند: همان صحنه‌ای که او بارها و بارها نقاشی کرده است، با این تفاوت که حالا نیلوفرها سیاه شده‌اند.

نگاه رویایی راوی به این زن با حل آنی «معماهای الهیاتی» او را تعالی می بخشد و الهام می بخشد. اما وقتی از اتاقش خارج می شود تا او را پیدا کند، تنها بقایای یک حیوان مرده و انبوهی از زباله ها را می یابد که پیرمرد در آن نشسته بود. اندکی پس از آن، در یک برزخ کما مانند بین خواب و بیداری، او ملاقاتی مرموز را دریافت می کند، زنی «اثیری» و خواب آلود با لباس سیاه.

مشاهده تمامی کتاب های ادبی در کتابخانه ادبی سایت اسپین.

بدون توضیح، او مانند یک فرشته نوری گذرا وارد زندگی او می شود که از چشمان مسحورکننده، غیرطبیعی بزرگ و «درخشنده» او «پرتوی ماوراء الطبیعه مست کننده» ساطع می کند – چشمانی که او متناوباً تجربه می کند، مانند دوسوگرایی او، به عنوان «شگفت زده ». . . محکوم کردن . . . «وحشتناک، مسحورکننده، سرزنش‌کننده، . . . نگران، تهدید کننده و دعوت کننده.» گرچه تمام وجودش به طرز بی‌عصبی آرام و چهره‌اش بی‌ظاهر است، راوی می تواند پشت چشمان غیرمتمرکز و ناشناس او، «تمام زندگی بدبخت من را ببیند. . . شب ابدی و تاریکی غلیظی که به دنبالش بودم.» کتاب صوتی بوف کور

متن کتاب بوف کور

به نظر می رسد که زن دارای تقارن نفیس و کاملاً غیرمعمولی است، «مانند ترنجبین ماده که از جفتش جدا شده است». او احساس می‌کند که او همان همسری است که روحش خارج از زمان «با روح او هم مرز شده بود» و «ما محکوم به اتحاد بودیم». او خود را با آشنایی عجیب او «نابودی» احساس می‌کند. تنها زمانی که چشمانش را می بندد، “آرامش ناگهانی” را احساس می کند. وقتی بالاخره او را لمس می کند، با سردی او متوجه می شود که او چند روزی است که مرده است. روح گذرا و شکننده او که هیچ ارتباطی با جهان موجودات زمینی نداشت. . . لاشه ای را که شکنجه اش کرده بود رها کرد و به دنیای سایه های سرگردان پیوست. فکر می کنم سایه من را نیز با خود برد.» با این حال، او احساس می کند که او نیز “فرشته شکنجه” بوده است، که او «زندگی من را مسموم کرده بود وگرنه زندگی من مستعد مسموم شدن بود و نمی توانستم نوع دیگری از زندگی داشته باشم». با وجود این، او همچنین احساس می کند که «من باید با جسد او بودم. به نظرم آمد که از سپیده دم خلقت، از آغاز وجودم، جسدی سرد و بی احساس در اتاق تاریک من با من شریک شده بود.» در این لحظه او آگاهی کیهانی را تجربه می کند، این تشخیص که «زندگی من به . . . حماقت ابدی همه اشکال و گونه ها . . . دور و نزدیک همه با زندگی حساس من متحد شده بودند.» او متعهد می شود که چشمان زن و تأثیری که روی او گذاشته اند را نقاشی کند و از این طریق برای همیشه حفظ کند. در حالی که سعی می کند نگاه او را به یاد بیاورد، چشمانش با نگاهی سرزنش آمیز مستقیم به او باز می شود، قبل از بازگشت به مرگ و تجزیه آشکار. به طرز عجیبی،