آلبر کامو

آلبر کامو ، (متولد 7 نوامبر 1913، موندووی درگذشته 4 ژانویه 1960، در نزدیکی سنس ، فرانسه)، رمان‌نویس، مقاله‌نویس، و نمایشنامه‌نویس فرانسوی، که بیشتر برای رمان‌هایی مانند سقوط آلبر کامو شناخته می‌شود. او در سال 1957 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.

کتاب آلبر کامو

کمتر از یک سال پس از تولد کامو، پدرش که یک کارگر فقیر بود، در جنگ جهانی اول در اولین نبرد مارن کشته شد . مادرش اسپانیایی الاصل ، کارهای خانه را انجام می داد تا خانواده اش را تامین کند. کامو و برادر بزرگترش لوسین با مادرشان به محله ای کارگری در الجزیره نقل مکان کردند ، جایی که هر سه به همراه مادربزرگ مادری و عموی فلج در یک آپارتمان دو اتاقه زندگی می کردند. اولین مجموعه منتشر شده کامو ازمقالات ، خطاب به عشق آلبر کامو، محیط فیزیکی این سالهای اولیه را توصیف می کند و شامل پرتره هایی از مادر، مادربزرگ و عمویش است. مجموعه دوم مقالات، ، شامل مراقبه های غنایی شدید در حومه الجزایر است و زیبایی طبیعی را به عنوان شکلی از ثروت ارائه می دهد که حتی افراد بسیار فقیر نیز می توانند از آن لذت ببرند. هر دو مجموعه، مرگ و میر شکننده انسان ها را با ماهیت پایدار دنیای فیزیکی مقایسه می کنند.

کتاب های آلبر کامو

در سال 1918 کامو وارد مدرسه ابتدایی شد و به اندازه کافی خوش شانس بود که توسط یک معلم برجسته به نام لوئی ژرمن تدریس می شد که به او کمک کرد تا در سال 1923 بورسیه تحصیلی در لیسه الجزیره ( دبیرستان) کسب کند. (این نوع احساس وفاداری کامو بود که 34 سال‌ها بعد سخنرانی او برای دریافت جایزه نوبل ادبیات به ژرمن تقدیم شد.) دوره‌ای از بیداری فکری به دنبال داشت که با اشتیاق فراوان برای ورزش، به‌ویژه فوتبال (فوتبال) ، شنا و بوکس همراه بود . با این حال، در سال 1930، اولین حمله از چندین حمله شدید سلبه دوران ورزشی خود پایان داد و تحصیلات خود را قطع کرد. کامو مجبور شد آپارتمان ناسالمی را که 15 سال خانه اش بود ترک کند و پس از مدت کوتاهی که با عمویش گذراند، کامو تصمیم گرفت به تنهایی زندگی کند و در حالی که به عنوان دانشجوی فلسفه در دانشگاه ثبت نام کرده بود، از طریق مشاغل مختلف زندگی می کرد. دانشگاه الجزیره

جملات آلبر کامو

کامو در دانشگاه به ویژه تحت تأثیر یکی از معلمان خود به نام ژان گرنیه قرار گرفت که به او کمک کرد تا ایده های ادبی و فلسفی خود را توسعه دهد و در اشتیاق به فوتبال شریک شود. او در سال 1936 برای پایان نامه ای در مورد رابطه بین اندیشه یونانی و مسیحی در نوشته های فلسفی فلوطین و آگوستین قدیس موفق به دریافت دیپلم عالی شد . نامزدی او برای تجمع (شرایطی که او را قادر می‌سازد تا شغل دانشگاهی داشته باشد) با حمله دیگری از سل کوتاه شد. او برای بازیابی سلامتی خود به استراحتگاهی در آلپ فرانسه رفت – اولین دیدارش از اروپا – و در نهایت از طریق فلورانس، پیزا و جنوا به الجزایر بازگشت.

اثر البر کامو

در طول دهه 1930، کامو علایق خود را گسترش داد. او آثار کلاسیک فرانسوی و همچنین نویسندگان آن روز را می خواند – از جمله آندره ژید ، هانری دو مونترلان ، آندره مالرو – و شخصیت برجسته ای در میان روشنفکران جوان چپ الجزایر بود. او برای مدت کوتاهی در سال‌های 1934–1935 نیز عضو حزب کمونیست الجزایر بود. علاوه بر این، او برای تئاتر دو تراویل (تئاتر کارگران که بعدها نامگذاری شد) نوشت، تهیه کرد، اقتباس کرد و بازی کرد.

آلبر کامو بیشتر به چه دلیل معروف است؟

شهرت کامو عمدتاً به سه رمان منتشر شده در زمان حیات او – غریبه، طاعون و سقوط – و دو مقاله فلسفی اصلی او – اسطوره سیزیف و شورشی – استوار است.

باورهای آلبر کامو چیست؟

عقیده او این بود که پوچ – بی معنا بودن زندگی، یا ناتوانی انسان در دانستن آن معنا در صورت وجود – چیزی است که انسان باید آن را بپذیرد. ضد مسیحیت او، تعهد او به آزادی اخلاقی فردی و مسئولیت پذیری تنها چند مورد از شباهت های او با دیگر نویسندگان وجودی است.

چرا کامو مخالف اگزیستانسیالیسم بود؟

کامو اگزیستانسیالیسم را با خودکشی فلسفی در سریال پوچ و با تقلیل زندگی انسان به بعد تاریخی آن در سلسله شورش های بعدی یکی دانست. در هر مورد، اگزیستانسیالیسم به‌عنوان انکارکننده حیات، و به‌عنوان چنین، کاملاً مخالف دیدگاه تأییدکننده زندگی خود کامو تلقی می‌شد .